اهمیت دیالوگ نویسی
نکته مهم : این مقاله تنها بخشی از گفت و گوی مورد بحث ( اهمیت دیالوگ نویسی ) میباشد . لطفا برای استفاده هر چه بیشتر، فایل صوتی این پادکست رو گوش کنید .
بخش دوم پادکست اهمیت دیالوگ نویسی
ابوالفضل بوستانی :
در ادامه صحبت هامون در اهمیت دیالوگ نویسی در واقع به همون وحدت‌هایی که در مورد ادبیات نمایشی گفتم نگاه کنید ، ادبیات نمایشی در ایران زیاد عمری نداره ، ادبیات غرب به ۲۳۰۰ سال برمی‌گرده ما اینجا می‌تونیم در نظر داشته باشیم این موضوع رو که تفاوت ماجرای سینمای ایران با دنیا چیه . یادتون هست در پادکست قبل گفتم عمر سینمای ایران چقدره ؟
اهمیت دیالوگ نویسی اینچا مشخص میشه . الان چرا سینمای ایران پیشرفت نمیکنه؟ به همین دلیله . به خاطر اینکه اون‌ها ۲۳۰۰ سال پیش امیر جان یه رساله ای داشتن که در واقع تئاتر نویسی را بر پایه همون قرار دادن اون رساله هم توسط ارسطو بنیانگذاری شده . بنیانشم بر همون پایه وحدت موضوع بوده خب به خاطر همین میگم اونا از ما ۲۳۰۰ سال جلوترن خب من چه جوری می‌تونم با غرب مقابله بکنم؟ بعد ادعا هم داشته باشم که ازه ما اسکار گرفتیم ، ما پیشرفت کردیم و …
ما توی یه دیالوگ نویسی موندیم حتی به خودمون زحمت نمی‌دیم مطالعه بکنیم در مورد این موضوع بعد چطور انتظار داریم دنیا رو فتح بکنیم؟ و این اشتباهه . این توقع نابجا هست .
اما خب یه موضوع دیگه هم بگم در مورد اهمیت دیالوگ نویسی. اروپاییان تو ۱۶ یا ۱۷ قرن بعد یعنی بعد از ۲۳۰۰ سال مقررات ارسطویی رو کنار گذاشتن . چون حتی ارکان‌های خودشونم زیر سوال می‌بردن میگن بابا جون این تا یه وقتی جواب میده از این به بعدش بر پایه زمان ما باید پیش بریم اینو گذاشتم کنار برداشتن این ویژگی‌های شخصیتی که گفتم خدمتتون و رشد شخصیتی را به جاش جایگزین کردن.
یک هنرپیشه بر اساس چی چیه؟ امروزه تحول انسان و بر سه عامل گذاشتن :عامل جسمی ، عامل روحی و اجتماعی . خوب همینم مضمون اصلی داستانمون میشه منفی فیلم .
امیر جان نگاه کن من اگر دارم اشاره می‌کنم در مورد دیالوگ به خاطر همین گره افکنیه شخصیت اصلی فیلم ما دانشمنده ، نامداره ، فرهیخته است. ادبیاتش فرق می‌کنه دیگه . ما از یه دانشمند انتظار داریم چیکار بکنه به نظرت؟
کار خوب دیگه درسته ؟ ولی اگر توی فیلم دانشمند مریض باشه بیمار باشه چی همون طور که خب ما دیدیم که در فیلم‌های آلمان نازی دیدیم تمام دانشمندا گاز اعصاب درست می‌کنن.
یا دانشمندی دیدیم مثلاً در فیلم مرد عنکبوتی ۲ دیدیم که دانشمندش دکتر اختاپوس دیگه که معروفه دیگه و دانشمنده ما اینجا است که دیالوگ نویسی به ما کمک می‌کنه. شخصیت اصلی فیلم رو که حالا یه شخصیت به قول معروف حالا جانی فیلم هست در واقع ما با این دوگانگی چیکار بکنیم ؟
دانشمنده ، خوبه ولی چطور ما می‌تونیم یه ادبیاتی برای پیدا بکنیم که شرارت از این بباره؟ پس میبینیت که کار دیالوگ نویسی اینجا ضروره داره. گفتم خدمتتون مدیر دوبلاژ آگاه واژگان را بر اساس پایه طبقاتی اجتماعیش می‌نویسه. و اصل مطلبم در مورد اون مدیر دوبلاژ در واقع همین جاست که از ضد قهرمان ، قهرمان درست نمیکنه.
وگرنه اگه کسی اشراف نداشته باشه قهرمان رو قهرمان می‌کنه ، ضد قهرمان رو هم قهرمان می‌کنه . حالا می‌بینید چرا ما برامون مهمه دیالوگ نویسی؟ الان متوجه شدید ؟اون سوال شما رو من می‌خواستم پاسخ بدما.
شما فرمودی همه اینا سناریوها نوشته شده قبلا الان ما چه لزومی داره که این کارو بکنیم ؟خب نوشتن میشه تکرار طوطی وار آگاه باشیم که او شخصی که حتی فاخر در واقع ادبیاتش چیزی بهش اطلاق نکنیم که قهرمان به قهرمان تبدیلش بکنیم باید تفاوت شخصیتی هم براش قائل باشیم .
اینم خیلی مهمه که اگر مدیر دوبلاژی ، تاریخ سینما و تئاتر و فوت و فن های در واقع دیالوگ نویسی و فیلمنامه نویسی آشنا نباشه بازم کارمون مشکل دار میشه . میگه آقا مثلاً ببخشید معذرت می‌خوام داستان اعتراض می‌کند که این اصلاً ارتباطش با دوبله چیه دوبله خوب به قول خودتون ترجمه خوب میخواد یه گوینده خوب و کار بلد میخواد .
پاسخ این ماجرا دقیقاً امیر جان من کادو پیچش بکنم به خدمتت عرض بکنم باید گفت مدیر دوبلاژی که ظرافت کار نگارش …
نگارش یادتون هست ما راهنمایی و در واقع دبیرستان یه بخشی داشتیم در ادبیات به نام نگارش که ما زیادم از این ماجرا خوشمون نمیومد . حالا همین جا هست که به ما کمک می‌کنه مدیر دوبلاژی که به ضرایب نمایش یعنی ظرایف نگارش در نمایشنامه و فیلمنامه نویسی آگاه باشه همه ظرافت‌ها را جای خودش می‌شونه.
کلمات نامربوط رو از داستان جدا می‌کنه ، و کلمات مربوط میزاره که سیر داستان بهش لطمه نخوره . به محوریت کامل ماجرا و شخصیت‌ها آگاه به داستان جوری پیش می‌بره که تماشاگر خسته نشه. حالا دلیلشو متوجه شدید؟ خستگی ما فقط به خاطر همین ماجرا بود.
من یه موضوع دیگه هم خدمتت عرض بکنم اینم بد نیست بدونید نگاه کنید نگاه کنید ما یه کارگردانی داریم به نام آقای پرویز کیمیایی. شنوندگان پادکست توصیه می‌کنم حتماً برن اون فیلم همه ایران سرای من است و از ایشون ببیند.
ایشون چهار پنج تا فیلم در ایران بیشتر کارگردانی نکرده . مثل پلیکان هست باغ سنگی هست با همین همه ایران سرای من است . ایشون خودش سینما رو تو فرانسه یاد گرفت و الان هم تو دبیرستان‌ها و دبستان‌های فرانسه اصول سینما را داره به دیگران یاد میده.
یکی از مقاله‌ها نوشته بود که جالبه تو صحبت‌های خودش آورده بود که….
